ما حق داریم بدانیم یا پیشنهاد یک قانون

من طرفدار مجازات یا استعفای مسئولان در فجایع ملی نیستم. این کارها دردی درمان نمی‌کند. حتی اعدام هم مشکلی از کسی حل نمی‌کند. سرنشینان هواپیمای اوکراینی زنده نمی‌شوند، تشییع کنندگان کرمانی دوباره به دنیا برنمی‌گردند. فیلم پلاسکو هم برعکس نمی‌شود که آتشش خاموش شود. کاری کنیم که از این به بعد این اتفاق‌ها نباشند یا کمتر باشند. بر این اساس:
از نمایندگان مجلس شورای اسلامی خواهش می‌کنم قانونی تصویب کنند که از این به بعد:
در فجایع ملی نه کسی استعفا بدهد نه کسی را عزل کنند و نه افراد خاطی احتمالی را به قوه قضائیه معرفی کنند و نه هیچ برخورد دیگری
فقط و فقط کسانی مأمور باشند از صفر تا صد ماجرا را بشکافند و تا گاو و ماهی تحقیق کنند و بعد ریز به ریز اتفاقات و تحقیقات را به مردم اعلام کنند. دست کم یکبار مردم از نتیجه تحقیقات با خبر شوند. معلوم شود مشکل کجاست. قانون مشکل دارد؟ مجری قانون مشکل دارد؟ هر دو مشکل دارند؟ ضعف قانون داریم؟ کوتاهی شده است؟ بالاخره چی شد که اینجوری شد؟ ما حق داریم که بدانیم!
حتی پیشنهاد می‌کنم اگر خاطی یا خاطیان احتمالی در مسیر تحقیقات همکاری خوبی داشتند به آنها ترفیع و جایزه هم بدهید. ولی همه چیز را واضح برای مردم بیان کنید. راستی اگر این قانون را تصویب کردید برایش سقف زمانی هم بگذارید مثلا بگویید تا شش ماه دیگر نتیجه اعلام شود. آن را به اطلاع ثانوی و تا وقتی تحقیقات تکمیل شود و امثال آن واگذار نکنید.